“Your mistakes do not define you” en “never apologize for how you feel” zijn een paar quotes die Anaïta deelt op haar Instagram @theschoolofmentalhealth. Anaïta is de oprichter van The School of Mental Health, coach en community builder om mental health stigma’s tegen te gaan.

Je bent vanuit Rusland naar Nederland gekomen, wil je wat meer vertellen over je start hier?

“Het is begonnen op m’n derde. Vanuit Moskou reisde ik met mijn moeder naar Nederland voor een gezinshereniging. M’n vader heeft veel meegemaakt… Hij is uit Afghanistan gevlucht en later ook uit Rusland, waar hij mijn moeder ontmoet had.” Door alles wat hij meemaakte kreeg Anaïta’s vader PTSS.

“Waar mijn moeder een sterke, Russische geëmancipeerde vrouw was, was mijn vader juist een gevoelige, traditionele Afghaan. Het botste. Ik herinner me nog heel goed dat mijn vader, op mijn vijfde, met een slagersmes op mij en m’n moeder afkwam. Waarschijnlijk voelde hij de onmacht en wist hij niet hoe hij daarmee om moest gaan…”

Niet huilen, maar sterk zijn

“Het was niet alleen dat mes, hij sloeg mij en m’n moeder ook. Wat me vooral tegenviel is dat niemand op school hulp aanbood… Er lag een heel taboe op. M’n moeder dacht dat psychologische hulp niet nodig was. Het was beter om gewoon te blijven doen alsof het goed ging; niet huilen, maar sterk zijn.”

Maar “sterk zijn” hielp niet, het weerhield Anaïta er juist van om te helen.

Nachtmerries

“Ik kreeg steeds meer nachtmerries over mijn vader met het mes in zijn handen. Het woord ‘vader’ triggerde zo veel paniek in mij. Het was echt extreem toen ik buiten fietste, achter een vader met zijn dochter… Ik ging er helemaal van shaken en kreeg een paniekaanval.”

Welke hulp heb jij zelf nodig gehad?

“Op m’n 20^e besloot ik hulp te zoeken. Na een paar kennismakingsgesprekken, vond ik een psycholoog met wie ik goed klikte. Met behulp van EMDR[1] ging de spanning van de traumatische gebeurtenissen weg. Het was goed om oude herinneringen op te halen om te kunnen genezen. Naast de sessies met de psycholoog heb ik ook veel zelfhulpboeken gelezen, cursussen gedaan en verschillende vormen van coaching gevolgd.”

Zo deed Anaïta cognitieve gedragstherapie, mindfullness, NLP, een meditatiecursus en symbooldrama therapie. Inmiddels heeft ze de pijn en wrok die ze richting haar vader voelde een plek gegeven.

“Ik kan nu zeggen dat ik hem 100% heb vergeven.”

Wat raad je anderen aan die met een trauma of andere mentale problemen kampen?

“Zoek de hulp die jij zelf leuk vindt of waar je je goed bij voelt. Je kunt naar een healer gaan, muziek- of kunsttherapie volgen of gaan reizen. Er zijn genoeg mogelijkheden. Wat zegt jouw gevoel? Ga daarop af.”

Wat hoop je met The School of Mental Health te bereiken?

“Ik wil andere mensen raken, inspireren, mijn kennis en ervaring delen en mensen activeren om hun mentale gezondheid aan te pakken. Nu leg ik de focus op belemmerende gedachten en patronen doorbreken en op trauma’s.” Ze vult aan: “Ik wil ondernemen vanuit m’n hart, vanuit m’n gevoel. Dus het kan zijn dat ik later op andere onderwerpen focus.” Verder vindt Anaïta het belangrijk om mensen te helpen meer te leven vanuit hun gevoel en om veerkrachtig te worden.

Wat is jouw visie?

“Ik ben van mening dat je brein veranderbaar is. Symptomen, een stoornis of trauma kunnen iets tijdelijks zijn. Het hoeft niet te definiëren wie je bent. Het verwerken ervan hoeft niet zwaar te zijn. Ik wil dat mensen verantwoordelijkheid nemen voor hun brein.”

De drie pijlers die voor Anaïta centraal staan, zijn de volgende:

• Acceptatie en liefde. “Op het moment dat ik mezelf accepteerde, zag ik mijn vader voor wie hij werkelijk was en kreeg ik ook meer liefde voor hem. Door die acceptatie en liefde was ik niet meer afhankelijk van m’n ouders.”

• Stick to the facts. “Je hoeft niet altijd je emoties en gedachten te geloven. Het is wel goed om ze een plek te geven, maar probeer naar de feiten te blijven kijken. En reageer met liefde op iemand die een gebroken mind heeft, zoals mijn vader.”

• Dankbaarheid. “Dankbaarheid moet een werkwoord zijn. Oefen het zo vaak mogelijk; daar activeer je je gevoelsbrein mee. Daar word je direct gelukkiger van. Het verbreed jouw kijk op de wereld en je leven. Je haalt jezelf uit je tunnelvisie en negatieve spiraal.”

“Loop niet weg van je problemen en van negatieve emoties. Ga de confrontatie aan met je problemen, vraagstukken en emoties. Door de confrontatie aan te gaan, word je veerkrachtiger.”

Ik zag dat je women empowerment ook belangrijk vindt, hoe ben je daar mee bezig?

“Bij women empowerment leg ik de focus op feminine energy. In Nederland vergeten we tijd te nemen voor rust en zelfreflectie. Ik vind het belangrijk dat iedereen meer feminine energy toepast: dus meer rust nemen en meer ruimte voor energie en kwetsbaarheid. In de opvoeding wordt het stukje kwetsbaarheid in jongens vermindert.”

Ook hoort zelfzorg er volgens Anaïta bij. “Je moet echt goed voor jezelf zorgen. Neem meer rust, ga meer de natuur in, beweeg en slaap meer… Als je doelen stelt en ambities hebt, vraag jezelf dan af: doe ik het omdat ik het echt leuk vindt of omdat ik het mezelf heb aangepraat?”

Welke vrouw is voor jou echt een voorbeeld?

“Ik vind zoveel vrouwen inspirerend…” Anaïta scrolt even door haar Instagram feed en vervolgt dan: “De Fit Mind Academy. Die is opgericht door twee meiden, één ervan heet Dani. Haar dochtertje is ongeneeslijk ziek, haar ouders zijn (net als de mijne) immigranten en ze heeft veel moeilijkheden doorstaan. Maar alsnog is ze een bonk van positieve energie. Ze is coach en spreker. Met NLP (neuro linguïstisch programmeren) helpt ze anderen om trauma’s te verwerken, doelen te behalen en belemmerende overtuigingen te doorbreken. Ik vind het mooi dat ze zo veerkrachtig is, ondanks alle moeilijkheden.”

“Ook Charlotte Labee is een voorbeeld voor mij. Ze focust zich op hoe je brein werkt en hoe je het kan versterken door onder andere voeding. Haar missie is burn-outpreventie en in het balans brengen van je brein. Ik vind het inspirerend hoe zij haar onderneming heeft opgezet; het is groot geworden. Ook vind ik het mooi dat ze haar kennis op een leuke en efficiënte manier deelt.”

Vind je jezelf een powervrouw?

“Ja, 100%. Ik vind het niet ongemakkelijk om over mijn eigen onzekerheden te praten. Er zit juist veel kracht in mezelf kwetsbaar opstellen. Vroeger wilde ik niet over mijn vader praten. Maar dat ik dat nu juist wel durf, maakt me een powervrouw.”

Wat wil je FEM lezers meegeven?

“Alle nare ervaringen die ik heb mogen meemaken, zijn eigenlijk de beste lessen geweest in mijn leven. Veel mensen die een trauma hebben, geven het niet toe of zijn zich er niet eens bewust van. Maar juist van die nare ervaringen kunnen je zoveel leren. Daar kan geen enkele cursus of studie tegenop.”

“Er zijn zoveel hulpbronnen, in jezelf, je vriendenkring, familie, hulpverleners, die je kunnen helpen je verantwoordelijkheid te nemen en het probleem aan te gaan. Als je je probleem juist onder ogen ziet, kan je een heel gelukkig mens worden zonder daar externe dingen aan te hangen zoals een relatie, baan of huis. Geluk is voor mij echt het veerkrachtig worden.”

---

[1] Eye Movement Desensitization and Reprocessing, een behandeling om traumatische gebeurtenissen te verwerken