Diego Gonzaléz-Clark doet dit jaar de communicatie van Diversity Day, ontdekte ik toen ik SheConsult aanmeldde voor deze dag. Ik was benieuwd welke persoon er achter deze fancy naam zat, en besloot Diego te benaderen. Een paar mailtjes later – vorige week – stapte ik zijn appartement in Amsterdam binnen en mocht ik ook nog eens z’n lieve zoontje Sem ontmoeten.

Diego heeft een diverse achtergrond en is ook heel divers in z’n werk. Hij is acteur, model, presentator, stemacteur en sinds een aantal maanden dus ook communicatiemedewerker Diversity Day.

Vertel eens wat meer over jezelf?

“Ik ben een Brabantse jongen en voel me Hollands, ook al ben ik allochtoon. Ik heb een Chileense vader en Nederlandse moeder. Vrij snel ontdekte ik dat theater m’n passie is. Ik was een van de weinige jongens die dat deed. De vooropleiding deed ik in Zoetermeer, de weekendscholing in Roosendaal en vervolgens startte ik op de dansacademie in Tilburg. Daar koos ik voor de musicaltheatertak, waar je ook zang- en acteerlessen kreeg. M’n ouders vonden het niet meteen de beste keuze, maar steunden me wel. Na twee jaar opleiding ben ik naar Londen verhuisd, om daar verder te gaan met musicaltheater.”

Diego vervolgt: “Ik was toen 21 en net uit de kast. Dat jaar heb ik mezelf echt kunnen vormen. Ik kan iedereen aanraden om helemaal alleen naar zo’n grote stad te gaan. Maar als ik iets zou kunnen veranderen aan die tijd, was het om minder verbonden te blijven met Nederland. Theater is West End, maar ik heb mogelijkheden laten lopen omdat ik nog teveel bezig was met thuis.”

“Ik kan iedereen aanraden om helemaal alleen naar zo’n grote stad te gaan.”

Wat is er anders aan theater in West End?

“De werkmentaliteit is anders. In Nederlands is het ‘ja, maar…’ terwijl het daar gewoon ‘ja’ is. De concurrentie was daar motiverend, hier werkt het demotiverend. Concurrenten zijn daar meer concullega’s.”

En wat deed je toen je weer in Nederland was?

“Toen ik terugkwam heb ik verschillende musicals gedaan, onder andere The Bodyguard, Mamma Mia, Kinky Boots (als dragqueen) en nu Aladdin. Door de lockdown heb ik 1,5 jaar niet meer op het podium kunnen staan, dat maakte dat ik op zoek ging naar iets anders. Per mei dit jaar ben ik voor Diversity Day begonnen. Het kantoorgehalte was wel nieuw voor me, maar ik kon goed beredeneren waarom ik even niet m’n passie kon doen. Sinds kort combineer ik het weer met spelen, want de theaters mogen weer open!”

Hoe is het hier in Amsterdam?

“Een halfjaar geleden hebben ik en m’n vriend Sem geadopteerd.”

Even een sidenote, Sem is echt een prachtig kindje met blond haar en blauwe ogen, en heel vrolijk. Hij mocht zelfs even bij me op schoot zitten 😊.

Diego vertelt verder. “Dat was een grote verandering. En het gebeurde ook vrij snel. Tien dagen van tevoren hoorde we dat hij bij ons geplaatst kon worden. Dat is nog steeds even zoeken – ook qua combinatie van werk en privé – maar we zijn er wel heel blij mee.”

Wat betekent diversiteit voor jou?

“Jezelf zijn. Als je jezelf bent, ben je al divers. Diversiteit betekent eerlijk en oprecht je eigen verhaal vertellen. Authenticiteit is vrij zeldzaam tegenwoordig, ik denk dat dat door social media komt.”

“Diversiteit betekent eerlijk en oprecht je eigen verhaal vertellen.”

En hoe kijk je naar Diversity Day?

“Diversity Day is meer een aftrap. We hopen dat organisaties elk op hun eigen manier activiteiten bedenken waarmee ze elkaar kunnen inspireren diverser en inclusiever te zijn. We willen bewustwording creëren. Eigenlijk willen we Diversity Day de rest van het jaar, het moet iets worden wat vanzelfsprekend wordt.”

Zie je jezelf als feminist?

Diego kijkt me even vragend aan. “Kunnen mannen eigenlijk ook feminist zijn?”

Ik reageer overtuigend dat dat kan. Er zijn verschillende vormen van feminisme, maar het intersectioneel feminisme waar ik met FEM achtersta strijdt ook gewoon voor mannen. Niet voor gelijkheid, maar voor gelijkwaardigheid. Waar ik het voor mannen bijvoorbeeld belangrijker vind dat ze meer vaderschapsverlof krijgen en dat er met meer acceptatie wordt gereageerd als ze hun emoties uiten, vind ik het voor vrouwen belangrijker dat ze hetzelfde salaris krijgen voor hetzelfde werk en hun grenzen beter aangeven.

Diego reageert: “Ik wist niet dat dat kon, me als man tot feminist rekenen. Intersectioneel feminisme vind ik wel iets moois. Wel vind ik het jammer dat er nog steeds zo hard gestreden moet worden voor gelijke kansen voor vrouwen. Maar hetgeen waar ik zeker in mee strijd is de gelijke rechten. De basis moet gelijk zijn. Pas hoorde ik dat de Afghaanse vrouwen als protest kleurrijke kleding gingen dragen. Toen werd ik me echt bewust van al die kleine vrijheden die ik voor lief neem.”

Diego vervolgt: “In het theater geven crew en cast elkaar normaal gesproken voor een show een toi toi toi’tje, een kleinigheidje dat geluk brengt. In plaats daarvan hebben we een goed doel opgericht, eerst voor Lesbos en nu voor Afghaanse vrouwen. Ik vind het mooi om ook daarin de strijd voor gelijkwaardigheid te steunen.”

“In m’n werk bij de SER voor Diversity Day leer ik ook veel. Gewoon door simpelweg te luisteren naar mensen met een beperking, non-binaire mensen, feministen etc. Het helpt me om inclusiever te denken.”